Στάσου

“Ναι ” , πεισμωμένη μούπε , “την κλωστή
κόφτω με σένα”
Και να της δώσω πίσω μου ζητεί
τα χαρισμένα.

Τα γράμματά σου, να! και τα μαλλιά!
που φεύγεις; στάσου,
στάσου να πάρης, άσπρη μυγδαλιά,
και τα φιλιά σου.